Vandaag gaan we het hebben over 1 van de moeilijkste dingen van onze mooie sport: de contactteugel. Het is eigenlijk niks meer of minder dan licht contact opnemen via je teugels tussen je handen en de mond van je paard. Belangrijk is dat beide teugels altijd even lang zijn en dat er gelijke druk op beide teugels is. Het doel is dat je paard licht in je hand blijft gedurende alle fases van africhting. Klinkt super makkelijk, maar in de praktijk een lastig aspect. Als ruiter hebben we snel de neiging om de teugels of te los of te strak te hebben. En dat wisselt vaak ook nog gedurende de training of tijdens een oefening.  Dan weer net te los, dan weer net teveel druk. Of ongelijke druk tussen beide teugels. Te strakke binnenteugel en losse buitenteugel, of niet meebewegen in de buiging waardoor de buitenteugel wordt vastgezet. Die contactteugel op de juiste manier behouden tijdens alles wat je aan het doen bent met je paard, is ontzettend lastig.

Nadat je de takt en losgelatenheid bereikt hebt, begint de stap naar nageeflijkheid en aanleuning. En ook dan dien je die correcte contactteugel te houden. En nu wordt dat een stukje moeilijker, want het is een samenspel van de bewegingen van je paard, je houding en zit, en je hulpen samen. Het is ontzettend lastig om het juiste contact te houden in het buigen, de tempowisselingen en de complexe oefeningen. Zeker als je een paard hebt wat snel steun zoekt in je hand en liever heeft dat jij als ruiter het allemaal wel even regelt. Het ultieme doel is die stille hand met een constante contactteugel.

Wat is nu eigenlijk die stille hand? Dat wil zeggen dat je handen stil zijn ten opzichte van de mond van je paard. Dat je dus meebeweegt met de mond en de bewegingen van je paard, en je handen dus stil zijn ten opzichte van de bewegingen van je eigen lichaam. Door je ellebogen te gebruiken als scharnieren, kun je ervoor zorgen dat je handen niet gaan meebewegen met bijvoorbeeld je lichaam tijdens het lichtrijden.

Heel belangrijk om te onthouden is dat het enige onderdeel dat door de ruiter geïnitieerd wordt, de contactteugel is. Nageeflijkheid en aanleuning worden beiden door het paard aangeboden met behulp van de hulpen die geeft om zijn lichaam op de juiste manier te gebruiken. Het aan de teugel rijden komt dus altijd van energie opwekken achter plus het ondertreden van de achterhand en die energie opvangen met kleine ophoudingen aan de voorzijde door die verende contactteugel met de mond. Het afdwingen van aan de teugel zal niet resulteren in nageeflijkheid en aanleuning, want het paard laat niet los. Met je (slof)teugel dus het hoofd in de houding werken, zal nooit resulteren in een correct gebruik van het lichaam.

Nageeflijkheid betekent dat je paard loslaat in de nek en kaak, waardoor het mogelijk is om hulpen te ontvangen. Dit kan alleen ontstaan door gewicht naar de achterhand te verplaatsen. Dus het goed loswerken van je paard en veel schakelen.

Aanleuning is de licht verende druk die je paard aanbiedt (let op: je paard aanbiedt, dus niet door de ruiter aangenomen) als gevolg van de voorwaartse drang opgewekt door de ruiter (dus het van achter van voren opwekken van energie).

Het is goed om je bewust te zijn van de verschillen en dat jij als ruiter je paard begeleidt met je hulpen tijdens de verschillende stappen naar de verzameling. En die contactteugel? Besteedt daar regelmatig aandacht aan en blijf jezelf ontwikkelen. Probeer maar eens een hele training gelijke druk op beide teugels te houden en mee te bewegen met de mond van je paard zonder te sterk te worden, vast te houden en zonder je teugels (of 1 daarvan) te los te laten worden. Trust me, het klinkt zo makkelijk, maar dat is lastiger dan je denkt ;)

Today we are going to discuss one of the most difficult things of our lovely sport: the contact rein. It simply is taking light contact with your reins between your hands and your horse’s mouth. Important is that both your reins are the same lenght and that there is an even pressuren on both reins. Goal is that your horse stays light in your hands during all the phases of training. Sounds really easy, but in practice is remains a difficult aspect. As rider we have the tendency to take up the reins too much or too little and shifting between the 2 during training. Too loose at one one point, too tight at another. Or an uneven pressure between the reins. Inside rein too tight and a loose outside rein, not moving with the bending of your horse resulting in fix pointing your outside rein. Keeping the correct contact rein during everything you do with your horse is a challenge.

After you get your rhythm and looseness, the next step is throughness and taking the bit/decontraction while keeping that contact rein. Now, that will become a bit more difficult since it is a combination of your horse’s movements, your posture, and your aids. It is encredibly difficult to keep that correct contact while bending, tempo changes, and the complex excercises. Especially when your horse looks for your hand for support and rather has you arranging it all. The ultimate goal is a still hand with a constant contact rein.

What is a still hand? It means your hands are still in regards of your horse’s mouth. That they move with the movements of the mouth and the movements of your horse. Meaning your hands do not move with your own body. By using your elbows as a hinge you are able to prevent them moving with your body, for example during rising trot.

It is very important to keep in mind that the only part initiated by the rider is de contact rein. Throughness and decontraction are both offered by the horse with the help of your aids to make sure your horse is using his body in the correct way. Getting them to follow your hand into the ‘desired’ shape is always a result from riding from back to front and getting hindlegs to take more of the weight by getting them more forward under the body. By catching the energy you put in at the back at the front with half halts on your outside rein while keeping that elastic contact rein in both hands. Making them bend the neck will not result in throughness and decontraction, since your horse is not loose and using his body right. With a (draw) rein making them bend the neck will never have the desired effect.

Throughness means your horse releases his neck and jaw, resulting in being able to receive aids. This can only be achieved by getting more weight on the hind legs. By making sure your horse is loose (spend the start of your training on that) and by making a lot of tempo changes.

Decontraction/taking the bit or hand (different ways to name it) means the elastic pressure your horse offers on the rein (pay attention: your horse offers, not taken by the rider) as a result of the forward motion initiated by the rider (riding from back to front).

Make sure you are aware of the differences and that you as a rider are guiding your horse through the different steps towards collection with your aids. And that contact rein? Spend some time on that regularly. Try for a whole training session to keep an equal light pressure on both your reins and move with your horse’s mouth without getting too strong or let them too loose. It is a very fine line between the 2. Not fixing your outside rein when bending, or letting one of your reins slip. Trust me, it is not so easy as it sounds ;)