Ik denk dat het afgelopen jaar, 2 jaar eigenlijk, voor iedereen een uitdaging is geweest. Het continu aanpassen aan het nieuwe normaal door een pandemie die als sinds begin 2020 over onze wereldbol raast. Vorig jaar juni ben ik met mijn ruin in de B dressuur begonnen met de wedstrijden. Ons ultieme doel? Ooit een punt in de Z1 halen (en een keer B springen starten). Een paar maanden konden we meedoen met meetmomenten. We vlogen door de B en L heen, maar toen kwam er weer een COVID-19 golf waardoor alles weer stil kwam te liggen. Daarbovenop werd ik in december 2020 ook nog eens gediagnosticeerd met borstkanker. Binnen 2 weken werd de eerste chemo al toegediend. Een rollercoaster waar veel vrouwen helaas mee te maken krijgen. Chemo, operatie, bestralingen, onderzoeken, medicatie. Het advies van mijn arts was blijf sporten en veel bewegen. Dat laat een paardenmeisje zoals ik zich natuurlijk geen 2x zeggen. Ondanks dat er geen wedstrijden mogelijk waren, ben ik wel door blijven trainen. Uiteraard iets minder intensief op dagen dat ik het wat zwaarder had, maar voor mij was het een moment om even alleen met mijn paard bezig te zijn, alles eromheen even vergeten, focussen op wat wij samen aan het doen waren.  

Gelukkig had de KNHS op een gegeven moment de mogelijkheid begin dit jaar om online proeven in te sturen. Dus eind maart lieve stalgenoten gevraagd om te helpen met het filmen van een M1 proef, dat hebben we een aantal keer gedaan tot de meetmomenten weer begonnen. Ook na mijn operatie zat ik een week later alweer in het zadel (uiteraard na goedkeuring van mijn chirurg en met hulp van lieve stalgenootjes met het zadel opleggen en op- en afstappen). Toen ik weer voldoende hersteld was, zijn we weer vol goede moed op pad gegaan. Meestal kwamen we wel thuis met 1 of meer punten en soms ook zonder punten. Dat hoort erbij. Het is en blijft een jury sport, plus zowel mijn paard als ik hadden soms wel eens een mindere dag. Onder aan de streep gaat het uiteindelijk toch om hoe jij het zelf vond gaan. Het doel is om te groeien samen, die punten komen wel.  

Zoals ik al eerder in een blog genoemd heb, bewaar ik altijd mijn protocollen en kijk ik naar de punten waarop we kunnen trainen. Dus zo werden we steeds weer een klein stukje beter. Daarnaast heb ik een superintelligent, leergierig en werkwillig paard, die soms iets te veel meedenkt en bij de dingen die hij moeilijk vindt altijd zijn best blijft doen. Ook helpt hij mij goed herinneren als ik iets vergeet zoals bijvoorbeeld te vroeg meezit met springen, dan is linksaf vlak voor de hindernis ook een optie. Het houdt mij scherp en motiveert me om het beter te doen.  

We rijden nu dus iets langer dan een jaar wedstrijden, in dat jaar dus een aantal stops gehad, een pandemie, een borstkanker behandeling, en weet je? Ik heb gewoon mijn doel al behaald eind september. Ik heb mijn eerste winstpunt in het Z1! Zo ontzettend trots op mijn partner in crime. Zo zie je maar dat alles mogelijk is. Ook al gebeurt er van alles in je leven, met een doel en doorzettingsvermogen kom je er wel. 13 november ga ik ook een rondje BB en dan B springen. Super spannend, maar wie niet waagt, wie niet wint. We zijn al een paar keer op oefenparcours geweest en als de BB goed gaat, dan kunnen we die extra 10cm vast ook. Dus zet door, zoek een goede instructeur, analyseer je trainingen en wedstrijden, en al duurt het 2, 3, 5 jaar of langer, dat ultieme doel komt steeds een stapje dichterbij! 

Ook je trainingen, lessen en wedstrijden handig op 1 plek? Neem een kijkje bij de modules door erop te klikken of ga meteen voor 1 van de sets. De pre-order periode met bijbehorende kortingen loopt nog tot eind november, dus zorg dat je op tijd besteld om jouw exemplaar de eerste week december in de brievenbus te ontvangen. 

I think the past year, or actually past 2 years almost, have been a real challenge. Adjusting to the new normal because of a pandemic raging over our globe since early 2020. Last June I started competing with my gelding, B dressage. Our ultimate goal? Getting a point in Z1 (and ride a B jumping course). A few months we could go to competitions without any prizes, you just get your result sheet and limit your time on the location as much as possible. We literally soared through the B and L classes, but then another COVID spike which shut everything down again. In addition, I got diagnosed with breast cancer in December 2020. Within 2 weeks I was receiving my first chemo. A rollercoaster in which unfortunately a lot of women end up in. Chemo, operation, radiation, tests, a lot of meds. Advice my doctor gave me was, keep exercising. Well, a woman who loves her horses does not anyone to tell her twice that riding is advised for a change. Even though there were still no competitions, I kept training. Naturally a bit less intense on the days I didn’t feel well, but I kept on going. For me that was a moment I could forget about everything that was going on and focus on my horse and what we were doing.  

Luckily our riding federation made it possible to send in filmed tests online. So, end of March I asked some friends from the stable to help tape a M1 test. We did that several times till the competitions started again. Even after my surgery I was back on a week after (I did get approval from my surgeon and got some help with the saddle and getting on and off). When I was recovered enough to do a test, we start going again frequently. It will always be a judge sport, so sometimes we had points and sometimes we didn’t. Part of the game. In the end it is about how you feel about how it went yourself. The goal is you and your horse grow together; those points will come eventually.  

As I mentioned in earlier blogs, I always keep my result sheets and look at what went well and what could be improved according to that judge. We kept on growing and getting a little bit better every time. It also helps that my gelding is quite intelligent and loves to learn and work. That also means he likes to think ahead and knows what will happen in a test, so I try not to practice them too often. He also reminds me when I forget something, like sitting in the saddle when going towards a jump, in that case a sharp left before it is a very good reminder to stay seated. He keeps me very sharp and motivated to do better.  

We have been doing competitions a little longer than a year, a year with several lockdowns, a pandemic, breast cancer treatment, and you know what? I actually reached my ultimate goal already. I obtained my first point in the Z1 end of September! Couldn’t be prouder of my partner in crime. You see, anything is possible. Even if a lot is happening in your life, you can reach any goal. Perseverance and mindset will get you there. 13th of November I will be jumping my first B (1 meter) course after a BB one. Incredibly scary and exciting. We already did some lower practice rounds and if the BB goes well those extra 10cm we can do. So, keep fighting, keep working towards your goals. It doesn’t matter if it takes a 2, 3, 5 years or longer, you will get closer step by step if you keep working for it. 

Want to keep track of your training sessions, lessons and competitions? Take a look at the modules by clicking on them or go for the whole package and get one of the sets. The pre-order period runs till the end of November, so make sure you order in time to make sure you have your copy delivered the first week of December.